โรงเรียนของเรา น่า อยู่ - นิยาย โรงเรียนของเรา น่า อยู่ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    โรงเรียนของเรา น่า อยู่

    เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดไหม? แล้ว นิสัยสันดานโดยกำเนิดล่ะ? เชื่อหรือเปล่า? ส่งตรงจากลานประหารกุดหัวแบบอีเอ็มเอสสู่ทารกน้อยที่เพิ่งออกจากช่องคลอด ชื่อใหม่! โลกใหม่! ตัวตนใหม่! สันดานเก่า!

    ผู้เข้าชมรวม

    93

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    93

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 เม.ย. 67 / 00:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    *คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 20 ปีขึ้น มีเนื้อหารุนแรงและเต็มไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย มีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศยาเสพติดและความเชื่อ ผู้ที่มีอายุน้อยกว่า 20 ปีควรได้รับคำแนะนำ - taei

    ครืดดดด.... เสียงโซ่ตรวนถูกลากครูดกับพื้น ข้อมือทั้งสองข้างถูกมัดผูกอย่างแน่นหนาด้วยสายสิญจน์ ดวงตาถูกปิดด้วยเศษผ้าขี้ริ้วสกปรก รูหูถูกอุดด้วยดินเหนียว 'ไม่เห็น... ไม่ได้ยิน...' ก่อนถูกกระตุกด้วยแรงกระชากให้ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ร่างผอมแห้งที่เปรอะเปื้อนเหม็นสาบขี้สาบเยี่ยวถูกจัดให้นั่งลงบนใบตอง ถูกล้อมกรอบด้วยวงสายสิญจน์รอบนอกสายสิญจน์เนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่มามุงรอดูการประหาร เสียงกลองและปี่เริ่มบรรเลงเพลงไทยโบราณ สองเพชฌฆาตร่ายรำดาบประกาศตน

    "มึงกับกู! ไม่มีความแค้นใดต่อกัน! ให้ฟ้าดินผีสางเทวดาเป็นพยาน! สิ่งที่พวกกูจำทำคือหน้าที่!"

    ปึก! เสียงก้อนหินถูกปาแหวกอากาศเข้ากระแทกที่หัวของนักโทษ

    'ระยำทำชั่วไอ้จัญไร!'

    'กูจะเอาเลือดมึงมาล้างตีน!'

    'เอาพ่อเอาแม่มันมาตัดหัวด้วย!'

    'ไอ้เหี้ย!'

    'หนักแผ่นดิน!'

    เสียงกร่นด่าสาปแช่งปะทุไปทั่วทั้งลานประหาร

    เพชฌฆาตยังคงร่ายรำอย่างต่อเนื่องอยู่ภายในสายสิญจน์ก่อนหยุดยืนบริเวณด้านหลังของนักโทษ

    ฉัวะ! ดาบแรกฟาดฟันท้ายทอยขวาปาดไปซ้ายติดกระดูกและผิวหนัง เลือดกระเซ็นสาดทั่วใบตองแต่คอไม่หลุดห้อยต่องแต่งจนผ้าปิดตาหลุดทำเอาผู้คนทั่วทั้งลานถึงกับเงียบสงัด ดาบสองซ้ำอีกครั้งแทบจะทันที

    ตุบ... เสียงหัวหลุดจากบ่ากระทบลงกับพื้น

    'ฉิบหายแล้วมึงผ้าหลุด!' เสียงโพล่งแทรกออกมาท่ามกลางความเงียบ

    'มันลืมตาอยู่!'

    'ปาก! ดูปากไอ้เหี้ยนี่มันยังยิ้มอยู่เลย! เหี้ยนแล้วมึง!'

    สิ้นเสียงชาวบ้านต่างชุลมุนพากันหนีออกจากบริเวณลานประหาร

    'อย่าดันสิวะ! สายสิญจน์จะขาด!'

    'กูบอกว่าอย่าดัน!'

    ผึง!...

    โรงเรียนของเรา น่า อยู่ - taei

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น